Klientki Dawida Wolińskiego uwielbiają go nie tylko za poczucie humoru i dystans do siebie, ale przede wszystkim za kobiece i zmysłowe kreacje, które dla nich szyje. Postanowiliśmy RP z gwiazdą Dawida w tle Państwo Polskie z rządzącą mniejszością żydowską „Żydzi po całej Polsce rozsypani, wszędzie z swym duchem wyłączności z naszym ludem pomieszani, nie tylko zaplugawią cały naród, zaplugawią cały kraj, a zmieniając go w kraj żydowski, wystawią w Europie na pośmiewisko i wzgardę.” Niezwykły żołnierz. Wydarzenia potoczyły się bardzo szybko. Szturm rozpoczął się, kiedy wraz z Konradem byliśmy w kompanii, na północnym krańcu. Rosyjskie czołgi nacierały z wielką szybkością na obu skrzydłach, za nimi postępowały masy piechoty. Nie mogliśmy się znaleźć w gorszym położeniu: otoczeni łańcuchem wzgórz Tak więc, choć pentagram miał pewne negatywne skojarzenia, nie należy go mylić z Gwiazdą Dawida. Gwiazda Dawida w biżuterii i modzie . Ponieważ Gwiazda Dawida jest symbolem tożsamości żydowskiej, jest często noszona w biżuterii lub wykorzystywana w przedmiotach dekoracyjnych, jako przypomnienie i wzmocnienie tożsamości żydowskiej. Fizyczne znęcanie się nad ludnością pochodzenia żydowskiego, grabież ich mienia, a potem także ich zagładę ułatwił okupantowi przymus noszenia przez nich na ubraniu żółtych łat lub na rękawie białych opasek z gwiazdą Dawida oraz oznaczania nią sklepów i przedsiębiorstw żydowskich, obowiązujący od listopada 1939 i Gwiazda Dawida jest używana przez gang w swoim graffiti. He boxes with a Star of David on his trunks. On pudła z gwiazdą Dawida na jego pniach. She was forced to wear the Star of David on her chest. Była zmuszona do noszenia gwiazdy Dawida na jej klatce piersiowej. They were however compelled to wear the yellow Star of David. W ikonografii chrześcijańskiej Gwiazda Dawida pojawia się dopiero w średniowieczu. Z Gwiazdą Dawida związany jest Zakon Templariuszy, bo to właśnie Rycerze Templum, jako pierwsi w świecie chrześcijańskim umieścili tę Gwiazdę na wznoszonych przez siebie budynkach. W synagogach Magen Dawid pojawiła się o wiele później. DGgGr. --> Archiwum Forum [1] Kaeddar [ Konsul ] Opaska z krzyżem, gwiazdą Dawida i półksiężycem Obczajacie taką opaskę co miał wczoraj Bono na koncercie z Chicago na TVP2? Biała z narysowanym czarnym półksiężycem, gwiazdą Dawida i krzyżem i pomiędzymy tymi znakami jakieś litery. Orientujecie się gdzie można coś takiego dostać? [2] .:[ Kocioł ]:. [ Ha Ha Ha ] Ma ktoś foto tej opaski? alexej [ Piwny Mędrzec ] omg... przeciez z tego co mowisz to nawet nie wiesz o co chodzi w tej opasce a chcesz ja miec.... ja bym popowieszal za jajca tych wszystkich zbieraczy wody i innych ziomkow co to chca byc trendi Kaeddar [ Konsul ] alexej -----> dobra, mógłbyś nie komentować tego co ja wiem albo nie wiem? I nie oceniać po pozorach? [5] Gaara [ Generaďż˝ ] allegro:D oksza [ Senator ] Coegsist? To jest znak narysowany kiedyś przez Młodożeńca jak dobrze pamiętam... Kaeddar [ Konsul ] oksza -----> dzięki stary :) otóż o to mi chodziło :) Gaara [ Generaďż˝ ] fajne to :) [9] Mortan [ ] Koszulka za 18 dolarów z napisem " I SUPPORT WHATEVER'S TRENDY" [10] KRIS_007 [ 1mm[]R+4l ] A co to symbolizuje? [11] Punks Not Dead [ change my nick ] alexej ma rację :) [12] Mortan [ ] Symbolizuje łaczenie sie z głupotą Bono :) [13] Cainoor [ Mów mi wuju ] Mortan ---> Może i Bono jest głupi, ale przekazał więcej pieniędzy na cele charytatywne niż Ty kiedykolwiek zarobisz. No offence :) Lewy Krawiec(łoś) [ Leśny Dzban ] oświećcie mnie, czemu Bono jest głupi? [15] Kaeddar [ Konsul ] Koniec dyskusji bo oczywiście wszyscy lepiej wiedzą co ja myślę, sądzę i na czym się znam... MAROLL [ United Offensive ] Nie wiecie co to symbolizuje ? Ruszcie mózgiem ludzie. Bono dla mnie nie jest głupi ;) Meier [ Centurion ] Kaeddar ==> To oświeć nas mistrzu. Co oznaczają te symbole? DeLordeyan [ The Edge ] Lewy--> bo Mortan tak sobie uroił? [19] Mortan [ ] Cainnor --> I dzieki temu, oraz swoim akcjom pogrąza Aryke w coraz wiekszej zapaści, bo jak wiadomo mazanie długow, kompletnie nic nie daje, a nawet szkodzi, bo czarni dykatorzy zaciagaja kolejne kredyty w bankach, ktore wiedzac, ze im zapłaca bogate panstwa bardzo chetnie porzyczają kase. A Ci debile w Afryce dalej marnotrawią pieniadze, zamiast je zainwestować. Kaeddar --> Wiemy, to widac po pierwszym poście. [20] NoLog [ Pretorianin ] Mortan--> więc wg. ciebie marnotrawienie pieniędzy to pomoc dla umierających z głodu ludzi? I na jakiej podstawie twierdzisz, że Bono jest głupi? Bo pomaga innym? PS. Pisze się pożyczają. Victor Sopot [ Konsul ] NoLog --> Zrozum że te pieniądze nie trafiają tam gdzie trzeba i tylko pogarszają ostatnim numerze "Forum" jest trochę o tym. [22] Soulcatcher [ Prefekt ] Mając taką koszulke albo opaskę, można być pewnym że w każdym miejscu na świecie dostaniesz łomot. A mi się U2 podoba to jeden z najlepszych zespołów w historii rocka, ale nie jednoczę się z nimi w akcjach "niemuzycznych"Wypowiedź została zmodyfikowana przez jej autora [2005-12-18 11:07:59] amoreg1234 [ użytkownik ] to ma symbolizować ekumenizm??? KRIS_007 [ 1mm[]R+4l ] Z tym 'najlepszym zespolem rockowym' tez bym polemizowal, ale podobno o gustach sie nei dyskutuje. Soulcatcher [ Prefekt ] KRIS_007 ---> z czym chcesz polemizować ? z ilością sprzedanych płyt? czy ilością zarobionej przez nich kasy? Czy możę jesteś największym na świecie krtykiem muzycznym i możesz lać na fakty bo ty i tak wiesz że ta muzyka jest zła choć wszyscy inni twierdzą inaczej? KRIS_007 [ 1mm[]R+4l ] Jezeli oceniasz zespol po ilosci sprzedanych plyt to niezle Soul. Jednak wiekszosc prawie nigdy nie wybiera czwgos wartosciowego wiec to zaden arument KRIS_007 [ 1mm[]R+4l ] BTW Tak samo jak ja ciebie nie przekonam, ze U2 to zaden zespol, tak samo ty mnie nie przekonasz, ze to najwiekszy zespol w historii rocka. Dalsza dyskusja jest wiec bez sensu :) Misiaty [ The End ] Napisa Coexist da tyle w sprawie współżycia religii co "NIE Rasizmowi" :) Czyli kompletnie nic :) No... może tak jak opaski stanie się "trendi" i wszyscy hmm... jazzi-ludzie będą musieli go nosić :D Cainoor [ Mów mi wuju ] Mortan ---> Chyba mylisz pomoc charytatywną różnych fundacji z pomocą państw. Fundacje nie mają mocy prawnej, by anulować długi. One działają konkretnie dostarczając ubrania, pożywienie, leki. Jeśli nie wiesz nic na temat tego, jak wielu osobom do tej pory pomogł, to proszę Cię nie upraszczaj problemu do "dania wędki Afrykańczykom". Chacal [ ? ] NoLog -> poczytaj, zastanów się, a potem napisz do jakich wniosków doszedłeś. © 2000-2022 GRY-OnLine MUZEUM HISTORII ŻYDÓW POLSKICH Biało-czerwona opaska z gwiazdą Dawida Zanim ruszy w Warszawie budowa zaprojektowanego już Muzeum Historii Żydów Polskich, trzeba będzie ustalić, co znajdzie się w jego wnętrzu. Żydzi wyprowadzani z getta po wybuchu powstania (c) ARCHIWUM ŻIH / REPR. RAFAŁ GUZ Jerzy Halbersztadt, dyrektor projektu muzeum, mówi, że intencją wykonawców jest uznanie prawdy historycznej. Lech Kaczyński, prezydent miasta stołecznego Warszawy, mówi kategorycznie: - Nie zgodzimy się na koncepcję muzeum, które będzie antypolskie. I dodaje: - Jestem obiektywny, Polska nie była rajem dla Żydów, ale odrzucam mit, że Polska to kraj Holokaustu. Zdaniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego "muzeum będzie symbolem żydowskiego narodu, który pomimo intencji ich prześladowców żyje w naszych sercach". Władze stolicy przekazały pod muzeum w użytkowanie wieczyste teren naprzeciw pomnika Bohaterów Getta i deklarują 40 mln złotych na budowę. Tyle samo obiecuje przekazać rząd. Żydzi z całego świata, głównie z USA, chcą zebrać 50 mln dolarów. - Bez względu na kurs złotego do dolara - wyjaśnia Jerzy Halbersztadt - koszt budowy pochłonie około100 mln zł, a części wystawienniczej 60 - 70 mln zł. Kilka milionów złotych zebranych przez nas na świecie przeznaczonych zostało na projekt architektoniczny i stworzenie bazy danych. Od 2000 roku... Dostęp do treści jest płatny. Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną. Ponad milion tekstów w jednym miejscu. Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej" ZamówUnikalna oferta 75 lat temu Niemcy zmusili wszystkich Żydów do noszenia opaski z gwiazdą Dawida. Oznaczało to wykluczenie społeczne oraz stało się zapowiedzią Holokaustu. Sześcioramienna gwiazda Dawida była pierwotnie wyłącznie symbolem kultury żydowskiej. Dopiero w czasach III Rzeszy stała się dla Żydów okrutnym piętnem i zaczęto kojarzyć ją z Holokaustem. Wraz z wprowadzeniem w życie norymberskich ustaw rasowych 15 września 1935 r. Żydów zaczęto pozbawiać wszelkich praw. Postępował stopniowy proces wykluczania ich z niemieckiego społeczeństwa. Ustawy te w sposób nadzwyczaj precyzyjny określały, kto jest "Żydem czystej krwi", "Żydem półkrwi", "Żydem ćwierćkrwi", lub "osobą uznaną za Żyda". Nie wszyscy, ale większość z nich, musiała później nosić opaskę z gwiazdą Dawida. Reinhard Heydrich był twórcą wprowadzenia oznakowania dla Żydów „Unaocznić wewnętrznych wrogów” Jeszcze przed wybuchem II wojny światowej Reinhard Heydrich, szef Głównego Urzędu Bezpieczeństwa III Rzeszy, zastanawiał się nad tym, jak „wewnętrznych wrogów” Niemiec uczynić „widocznymi dla całego świata”. Krótko po „Nocy Kryształowej”, kiedy w całych Niemczech stanęły w ogniu synagogi i sklepy żydowskie, Heydrich pisał: „Każdy Żyd w myśl ustaw norymberskich musi nosić określony znak. Taka możliwość ułatwia wiele innych rzeczy”. Wyraźnie ułatwiła ona nieco później hitlerowcom wyszukiwanie Żydów oraz masowe deportacje do obozów zagłady - nie tylko na terenie Niemiec. Żyjący w okupowanej Polsce Żydzi musieli nosić białe opaski z naszytą na nich niebieską gwiazdą Dawida już od września 1939 roku. Wraz z podbojem kolejnych krajów Niemcy wprowadzali również i tam oznakowanie dla żydowskiej społeczności. W miesiąc po wprowadzeniu oznakowania dla Żydów rozpoczęto ich deportację do obozów zagłady Wątpliwości Hitlera Hitlerowski reżim początkowo wahał się przed wprowadzeniem tego systemu. W przypadku Adolfa Hitlera wahanie to było działaniem czysto strategicznym, kiedy w 1937 roku oznajmił funkcjonariuszom NSDAP, że „od 2-3 lat podejmowany jest problem wprowadzenia systemu oznakowania, a któregoś dnia zostanie on oczywiście wprowadzony”. Hitler stwarzał wyłącznie na zewnątrz pozory gotowości pójścia na kompromis, obawiając się najwyraźniej zbyt gwałtownych reakcji z zagranicy. Tymczasem tuż po wybuchu wojny zniknęły zahamowania i rozwiane zostały wątpliwości. Osobą, która w 1941 roku przypomniała Hitlerowi problem oznakowania Żydów, był minister propagandy III Rzeszy Josef Goebbels. W połowie sierpnia otrzymał na to zezwolenie i od 1 września 1941 roku weszło w życie stosowne rozporządzenie. Szczegółowo dyktowało ono, by „czarny zarys sześcioramiennej gwiazdy wielkości dłoni na żółtym tle z napisem »Jude« naszywano w sposób widoczny i noszono na piersi po lewej stronie ubrania”. Zarządzenie to w myśl ustaw norymberskich obowiązywało wszystkich obywateli żydowskich od szóstego roku życia. Odtąd Żydom nie wolno było pokazywać się publicznie bez gwiazdy. Każdy, kto usiłował schować ją pod szalem lub torbą czy teczką musiał liczyć się z ostrymi karami gestapo, które pilnie nad tym czuwało. Izolacja, dyskryminacja i kontrola Osoby objęte zarządzeniem popadały w skrajną rozpacz. Romanista i pisarz Victor Klemperer pochodził z żydowskiej rodziny, ale jeszcze przed I wojną światową przeszedł na chrześcijaństwo. Dla nazistów nie miało to żadnego znaczenia, liczył się wyłącznie fakt, że był narodowości żydowskiej. Victor Klemperer stracił w 1935 r. profesurę w Dreźnie i nie mając wyboru musiał nosić gwiazdę. W swoich późniejszych słynnych dziennikach pisał: „Wczoraj, kiedy Ewa naszywała gwiazdę, miałem atak szalonej rozpaczy. Również Ewa była na granicy załamania nerwowego(…) Czuję się wykończony. Nie mogę się opanować”. W 2013 r. podczas uroczystego posiedzenia Bundestagu, na którym, jak co roku, celebrowano Międzynarodowy Dzień Pamięci Ofiar Narodowego Socjalizmu, wystąpiła pisarka i dziennikarka Inge Deutschkron, jedna z żyjących jeszcze świadków Holokaustu. Wspominała tamte czasy, mówiąc, że „większość Niemców, których spotkała wtedy na ulicach Berlina, widząc u niej gwiazdę Dawida spoglądała gdzie indziej, traktowała ją jak powietrze albo odwracała się (..) – Gwiazda ta doprowadziła bezsprzecznie do dyskryminującej nas izolacji – stwierdziła Inge Deutschkron. Wstęp do Holokaustu Oznakowanie wszystkich Żydów było przygotowaniem do procesu, który Niemcy określi mianem „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”, czyli całkowitej ich zagłady. Żydzi noszący gwiazdę Dawida nie mogli bez zezwolenia policji opuszczać swojej dzielnicy. W ten sposób stworzono idealne podstawy dla realizacji Holokaustu. A deportacje do obozów zagłady, które nastąpiły kilka miesięcy później, w październiku 1941 roku nie były dziełem przypadku. Victor Klemperer oraz Inge Deutschkron zdołali przeżyć, ale miliony innych, niewinnych ludzi, zostało w bestialski sposób zamordowanych. Christoph Hasselbach/ Alexandra Jarecka Opaski żydowskie – od 1 grudnia 1939 r. na terenie Generalnego Gubernatorstwa wszyscy Żydzi powyżej 12. roku życia byli zmuszeni nosić pod karą więzienia na prawym ramieniu białą opaskę z niebieską gwiazdą Dawida. Za niezastosowanie się do niemieckiego rozporządzenia groziła kara więzienia, o czym decydował sąd specjalny. Przymusowe noszenie opaski oznaczało wykluczenie społeczne, stopniowe pozbawianie Żydów wszelkich praw oraz było zapowiedzią zagłady, która zresztą niebawem została zapoczątkowana − nastąpił Holokaust. Sześcioramienna gwiazda Dawida była pierwotnie wyłącznie symbolem kultury żydowskiej. Dopiero w czasach III Rzeszy stała się dla Żydów okrutnym piętnem i zaczęto kojarzyć ją z Holokaustem. Wraz z podbojem kolejnych krajów Niemcy wprowadzali również i tam oznakowanie dla żydowskiej społeczności (jednak tylko w Polsce za nawet najdrobniejszą pomoc Żydowi groziła kara śmierci). W III Rzeszy i na terytoriach do niej wcielonych taką samą funkcję pełniła żółta łata naszywana na ubranie. Były to elementy hitlerowskiej polityki rasowej, dzielącej ludzi według pochodzenia etnicznego na lepszych (Aryjczyk) i gorszych (podczłowiek). W zamyśle władz nazistowskich taki rodzaj naznaczenia miał nie tylko ułatwiać identyfikację rasową, lecz także upokarzać, izolować od reszty społeczeństwa. Opaska z gwiazdą Dawida jest obecnie symbolem Holokaustu. Tekst stanowi rozdział książki „II wojna światowa Polaków w 100 przedmiotach” autorstwa Teresy Kowalik i Przemysława Słowińskiego. Publikacja ukazała się w 2021 roku nakładem Wydawnictwa Fronda. Przed II wojną światową w Polsce mieszkała najliczniejsza społeczność żydowska w Europie. Większość polskich Żydów była osiedlona w miastach. Centrum żydowskiego życia społecznego, kulturalnego, politycznego i religijnego znajdowało się w Warszawie. W 1939 r., u progu inwazji nazistowskich Niemiec na Polskę, w stolicy mieszkało blisko 370 tys. Żydów, co stanowiło niespełna 30 proc. ogółu mieszkańców miasta. Pod okupacją niemiecką zabroniono im korzystania z wielu instytucji publicznych, takich jak biblioteki czy kolej, a nawet parki. Wprowadzono ograniczenia dotyczące pracy zawodowej, dla lekarzy i adwokatów. Rozpoczęto też proces wysiedlania Żydów z ziem włączonych do Rzeszy i do Generalnego Gubernatorstwa. Szacuje się, że 1 września 1939 r. w Polsce żyło około 3,47 mln Żydów, co stanowiło około 10 proc. ogółu ludności państwa polskiego. Okres II wojny światowej, a szczególnie lata 1942–1944, to czas zorganizowanej, przeprowadzonej na potężną skalę eksterminacji ludności żydowskiej, w dużej mierze na okupowanych ziemiach polskich. Od chwili wkroczenia na ziemie RP Niemcy prześladowali obywateli polskich pochodzenia żydowskiego, których bito, okradano i poniżano (np. goląc i wyrywając brody czy wprowadzając nakaz zdejmowania nakryć głowy przed funkcjonariuszami niemieckich służb mundurowych). 7 października 1939 r. Niemcy utworzyli w Warszawie Radę Żydowską (Judenrat) złożoną z 24 osób. Na jej czele stanął Adam Czerniaków. Pierwsze prześladowania Żydów ze strony władz niemieckich miały miejsce już w październiku 1939 r. Zablokowano konta bankowe i depozyty. Na Żydów między 14. a 60. rokiem życia nałożono przymus pracy. Wprowadzono specjalne kartki na żywność. W tym czasie w Warszawie mieszkało 359 827 Żydów. Dodatkowo do jesieni 1940 r. do Warszawy przybyło około 90 tys. uciekinierów z ziem polskich włączonych do Rzeszy, a także z innych części kraju. Wczesną wiosną teren dawnej dzielnicy żydowskiej został odgrodzony od reszty miasta drutem kolczastym i oznaczony jako rejon epidemii. Pod koniec marca władze niemieckie nakazały Judenratowi wzniesienie wokół niego murów. Jesienią wprowadzono dla Żydów zakaz wstępu do określonych części miasta. Mogli oni poruszać się tylko specjalnie oznaczonym tramwajem. 1 2 października 1940 r. gubernator dystryktu warszawskiego Ludwig Fischer ogłosił rozporządzenie o utworzeniu getta w Warszawie. Wszyscy Żydzi mieszkający w innych częściach miasta mieli się tam przenieść. Ostatnim dniem przeprowadzki do getta był 14 listopada 1940 r. Dwa dni później zostało ono zamknięte. Żydzi przyłapani poza gettem byli wyłapywani i mordowani. Ci, którzy przeżyli, zawdzięczają to tylko pomocy Polaków. Ogółem na ziemiach polskich istniało około 400 gett, później ich liczbę zmniejszono, przesiedlając Żydów z mniejszych gett do większych. Spośród nich największe znajdowały się w Warszawie (blisko 400 tys. ludzi) i Łodzi (zwanej wówczas Litzmannstadt; ponad 200 tys. ludzi). Getto warszawskie było największym takim miejscem okupowanej przez Niemcy Europy. Pierwotnie zajmowało obszar 307 ha. Najwyższą liczbę przebywających w getcie zanotowano w kwietniu 1941 r. – około 450 tys. osób. Stopniowo jednak ta liczba topniała na skutek śmierci jego mieszkańców z głodu, chorób czy z powodu prześladowań ze strony władz niemieckich. W lipcu 1942 r. Niemcy zarządzili akcję wysiedleńczą. W rzeczywistości oznaczało to wywiezienie ludności żydowskiej do niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady Treblinka i śmierć w komorach gazowych. W czasie od 22 lipca do 21 września 1942 r. wywieziono i zamordowano ponad 275 tys. Żydów z getta warszawskiego. „Ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej” określone terminem Endlösung der Judenfrage nabrało więc szybkiego tempa bestialskiej polityki uśmiercania Żydów. Warszawskie getto po upadku powstania. Zdjęcie za: „II wojna światowa Polaków w 100 przedmiotach”. Żydzi przebywający w getcie żyli w strasznych warunkach. Marek Stok tak w swoich pamiętnikach opisywał warszawskie getto w zimie 1941 r.: „Tysiące nędzarzy, żebraków stale biwakuje na ulicy. To nie są ludzie – jakieś straszliwe mary. Upiorne postacie w brudnych łachmanach, szmatach, wychudzone twarze o rozgorączkowanych oczach i spuchniętych z głodu nogach. Są wszędzie. Na podwórkach, na chodnikach, pod murami i na jezdniach, zawodzą, krzyczą, proszą o jałmużnę. (…) Nie można przejść dłuższego odcinka ulicami, by nie spotkać trupów ludzkich. Leży trup w łachmanach na chodniku, a ludzie spiesznie, starając się nie patrzeć, przechodzą obok, aż jakaś litościwa dusza przykryje go gazetami. Trupy mężczyzn, kobiet, dzieci. Na wszystkich ulicach”. 77 lat temu, 19 kwietnia 1943 r., żydowscy bojownicy z ŻOB i ŻZW stawili zbrojny opór oddziałom niemieckim, które przystąpiły do likwidacji warszawskiego getta. „Są takie piękne słowa: godność, człowieczeństwo. Tego broniliśmy” – mówił o podjętej wtedy walce Marek Edelman, jeden z przywódców zrywu ze strony ŻOB. Jednym z dowódców ŻZW był natomiast Paweł Frenkel, który zginął podczas powstania. Walki wybuchły na nowo rankiem 19 kwietnia 1943 r., kiedy 850 członków Waffen-SS uzbrojonych w karabiny maszynowe, miotacze płomieni, działka, wozy pancerne i czołgi wkroczyło na teren getta bramą od strony Nalewek. Zostali oni zaatakowani przez żydowskich powstańców, którzy w pierwszym starciu odnieśli sukces. Po południu tego samego dnia liczniejsze i lepiej uzbrojone oddziały niemieckie ponownie wkroczyły na teren getta. Dowodził nimi gen. SS Jurgen Stroop. „Powstanie nie było porywem walczących o zwycięstwo i laury, tylko kamieniem rzuconym przeciwko ideologii dzikiej, wyzbytej cech człowieczych i przeciw olbrzymiej sile państwa w centrum Europy rządzonego przez zgraję morderczych oprawców w obliczu milczącego świata. Ten czyn, który wrył się w pamięć i świadomość ludzką, przybiera miarę mitu, buntu słabych i opuszczonych przeciw niesamowitym, niszczącym siłom i zasługuje na nowe przykazanie: nigdy więcej” − pisał prof. Israel Gutman („ Fundacja Shalom). „Żydowskie podziemie – jak twierdzi Eli Gat ocalały z Holokaustu − nie reprezentowało całej społeczności getta. Podobnie jak wśród Polaków także wśród Żydów istniały dwie organizacje konspiracyjne: lewicowa Żydowska Organizacja Bojowa ŻOB i prawicowy Żydowski Związek Wojskowy. Pierwsza liczyła może 220 ludzi, druga nieco mniej. W sumie około 400 bojowników, czyli mniej niż 1 proc. wszystkich Żydów mieszkających w getcie. Broni nie mieli zaś w ogóle. To się musiało skończyć rzezią. (…) Na ludności cywilnej skupił się straszliwy niemiecki odwet. (…) Bojownicy dysponowali głównie rewolwerami, których mieli jedynie 100. Niemcy nie mieli ochoty uganiać się za bojownikami po całej dzielnicy, więc po prostu podpalili getto budynek po budynku. (…) Mitem jest, że powstanie trwało blisko miesiąc. Prawdziwa walka, prawdziwy opór trwał jeden dzień. Gdzieniegdzie 48 godzin (…). Potem rozpoczęła się rzeź. Już w trakcie pacyfikacji getta zamordowano około 12 tys. ludzi, a reszta powędrowała do obozów zagłady, Niemców natomiast zginęło 16, więc żadnej krzywdy powstanie im nie wyrządziło”. 8 maja Niemcy odkryli i otoczyli ogromny schron przy ul. Miłej 18, w którym znajdowało się kilkuset ludzi, w tym sztab ŻOB i ponad 100 żydowskich bojowników. Na wezwanie Niemców cywile wyszli, natomiast większość powstańców razem z dowódcą Mordechajem Anielewiczem popełniła samobójstwo. Jak pisze w swojej książce Flagi nad gettem były minister spraw zagranicznych Izraela Mosze Arens, bohaterstwo ŻZW, prawicowej organizacji, zasługuje na takie samo miejsce w historii z powodu swojego poświęcenia i bohaterstwa jak ŻOB, choć ten fakt pomijano przez wiele lat ze względów oczywistych – tępienie idei prawicowych. Getto warszawskie zostało zrównane z ziemią. Według raportów gen. Stroopa od 20 kwietnia do 16 maja 1943 r. w wykrytych i zlikwidowanych bunkrach znajdowało się ponad 56 tys. Żydów. Około 6 tys. zginęło na miejscu w walce, na skutek pożarów czy zaczadzenia. 7 tys. Żydów naziści zamordowali na terenie getta, tyle samo wysłali do Treblinki. Pozostała grupa, około 36 tys., powędrowała do innych obozów, przede wszystkim do Auschwitz i Majdanka. Artykuł stanowi rozdział książki „II wojna światowa Polaków w 100 przedmiotach” autorstwa Teresy Kowalik i Przemysława Sowińskiego. Publikacja ukazała się w 2021 roku nakładem Wydawnictwa Fronda. Recenzję tytułu możecie przeczytać tutaj. Zdjęcie tytułowe: opaska z Gwiazdą Dawida. Zdjęcie za: „II wojna światowa Polaków w 100 przedmiotach”. 22 lipca 1942 r. Niemcy rozpoczęli operację o kryptonimie „Grossaktion Warschau”. Pod tym eufemizmem kryły się masowe wywózki Żydów z warszawskiego getta do obozu zagłady w Treblince, gdzie mordowano ich w komorach gazowych. W ciągu zaledwie dwóch miesięcy, w bydlęcych wagonach wywieziono ok. ćwierć miliona ludzi. W przedwojennej Warszawie mieszkała największa w Europie społeczność Żydów. Liczyła ona ponad 350 tys. osób, co stanowiło ok. jednej trzeciej ówczesnej populacji stolicy naszego kraju. Mur wokół getta w Warszawie powstał wiosną 1940 r. Piekło warszawskich Żydów rozpoczęło się tuż po zajęciu miasta przez wojska niemieckie, co nastąpiło 1 października 1939 r. Kilka dni później okupant wydał szereg zarządzeń przeciwko nim, np. zablokowano należące do nich konta bankowe i depozyty, wprowadzono przymus pracy dla wszystkich między 14. a 60. rokiem życia, zamknięto synagogi czy nakazano nosić opaski z gwiazdą Dawida. Stopniowo wprowadzano także ograniczenia przemieszczania się Żydów, których kulminacją było zamknięcie ich w getcie wiosną 1940 r. Otoczony murem obszar został utworzony w północnej części Warszawy.

opaska z gwiazdą dawida